گرین پیپر

چکیده

فرّ از مفاهيمي است كه هم در متن هاي ادبي جايگاه يك كليد واژه را يافته و هم در ميان نگاره ها كليد درك نمادهاي تصويري است. مطابق باور دینی انسان‏ها از فطرتی پاک برخوردارند، این اندیشه در آیین مزد یسنا در قالب فَرّ بیان شده است. فرّ به معنی فروغ، فرّخ، نور یا موهبتی است که از سوی اهورامزدا به کسی که لیاقت آن را داشته باشد، اختصاص می‏یابد. هر آدمی باید در جستجوی فرّ باشد تا پیروزی نصیب او گردد، به بیان دیگر فرّ مخصوص افراد خاصی نیست و همه افراد جامعه می‏توانند فرّ داشته باشند، ولی با انجام گناه، فرّ از آنان دور می‏شود. در اعتقاد زرتشتیان فرّ بر اثر خویشکاری (انجام وظیفه) حاصل می‏شود، بنابراین وظیفه دینی هر انسان این است که به بهترین وجه ممکن وظیفه اجتماعی و شخصی خود را انجام دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر شناخت کارکرد فرّ در اوستا و متون پهلوی (دینکرت و بندهش) است و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. نتایج به دست آمده نشان داد: فرّ به واسطه گناه و نافرمانی طی سه مرحله از جمشید دور گردید و در کالبد مرغ وارغن پیوست و در نهایت به درون دریا فرو رفت. ارتباط فرّ با عوامل طبيعي مختلف مانند كوه، دريا و غيره نشان دهنده عظمت و قدرت فرّ است.

کلید واژه ‏ها: فرّ، فَروَهَر، عناصر طبيعي، اوستا، متون پهلوی، دینکرت، بندهش.