گرین پیپر

عنوان انگلیسی:

Greenhouse gas emissions of two mechanised wood harvesting methods in comparison with the use of draft horses for logging

چکیده انگلیسی:

Abstract:

In this investigation, three different methods for the harvesting of spruce under otherwise identical conditions were analysed with respect to their greenhouse gas emissions per unit of output: a partially mechanised method using motor saws and draft horses, a more highly mechanised method using motor saws and a forestry tractor and a fully mechanised method with a harvester and forwarder. All the sub-steps from the harvesting of the fallen trees to the transportation to the road were included in the investigated greenhouse gas audit, which followed the rules of a streamlined life cycle assessment. The lowest greenhouse gas emissions were produced by the partially mechanised method (305.7 kg CO2e ha-1), followed by the more highly mechanised method (510.5 kg CO2e ha-1) and by the fully mechanised method (554.3 kg CO2e ha-1). The greatest proportion of the greenhouse gas audit within each method was taken up by the fuel, lubricant and hydraulic oil utilisation. In the horse audit, transportation to and from the site of operation caused the greatest effect (60%). With these results, it could be confirmed that horses when used for logging could be assessed as being more positive with respect to their climate friendliness than large-scale machines despite their lower harvesting capacity per hectare of spruce. However, as this study did not take all environmental impacts into consideration, this relatively better environmental audit for draft horses could be changed when other environmental impacts (e.g. land
use) are also included. This possibility should be investigated in further investigations.
Keywords: Greenhouse gas emissions Life cycle assessment Forestry technology Timber harvesting Draft horse

عنوان فارسی:

انتشار گاز هاي آلاينده در مورد دو روش برداشت چوب مكانيزه در مقايسه با استفاده از اسب هاي باركش براي الوار كشي

چکیده فارسی:

در اين بررسي، سه روش متفاوت براي برداشت چوب درختان صنوبر (نراد) تحت شرايط غير مشابه در رابطه با انتشار گاز هاي گلخانه اي به ازاي هر واحد خروجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند: يك روش نسبتاً مكانيزه با استفاده از اره موتوري و اسب هاي باركش، يك روش مكانيزه تر با استفاده از اره موتوري و يك تراكتور جنگلداري و يك روش كاملاً مكانيزه با استفاده از دروگر و انتقال دهنده. تمامي مراحل براي برداشت درختان بر زمين افتاده تا انتقال به جاده در رابطه با محاسبه ميزان انتشار گاز هاي گلخانه اي در نظر گرفته شدند كه قوانين و قواعد ارزيابي چرخه عمرساده و موثر در آن رعايت گرديدند. كمترين ميزان انتشار گاز هاي گلخانه اي مربوط به روش كمتر مكانيزه بود (تقريباً kg CO₂e ha^-1 7/305)، به دنبال آن روش مكانيزه تر قرار داشت (تقريباً kg CO₂e ha^-1 5/510) و بعد از آن هم روش كاملاً مكانيزه بود (تقريباً kg CO₂e ha^-1 3/554). بيشترين سهم ميزان گاز هاي گلخانه اي در محاسبه صورت گرفته براي هر روش مربوط به مصرف سوخت، روغن هاي روان كننده و روغن هاي هيدروليل بوده است. در محاسبات مربوط به اسب ها انتقال به محل عمليات بيشترين اثر را داشت (60%). با استفاده از اين نتايج، مي توان مطمئن بود كه وقتي از اسب ها براي الوار كشي استفاده شود حتي با اين كه ظرفيت برداشت به ازاي هر هكتار چوب نراد پايين تر است اما در مقايسه با دستگاه ها و ماشين هاي مقياس بزرگ به طور قابل توجهي بهتر بوده و بيشتر دوستدار محيط زيست محسوب مي شود و براي آب و هوا هم مناسب تر است. اما چون اين پژوهش تمامي تاثيرات محيطي را در نظر نگرفته است اين تاثير مثبت بر محيط زيست در رابطه با اسب هاي باركش با در نظر گرفتن ديگر عوامل مي تواند بهتر هم شود (مثلا بهره برداي از زمين ها). احتمالاً لين موضوع بايستي در بررسي هاي بيشتر مورد مطالعه قرار گيرد.

كلمات كليدي: انتشار گاز هاي گلخانه اي، ارزيابي چرخه عمر،فناوري چنگلداري، برداشت الوار، اسب باركش