گرین پیپر

عنوان انگلیسی:

Quantitative Analysis of Catchment Using Remote Sensing and Geographic Information System

چکیده انگلیسی:

Abstract:
Watershed management is the process of formulating and carrying out a course of action involving manipulation of natural system of a watershed to achieve specified objectives. This implies the proper use of land and water resources of watershed for optimum production with minimum hazard to natural resources. Remote sensing and GIS techniques have emerged as powerful tools for watershed management programmes. The study area, Harangi Catchment geographically lies between 750 38’ E and 750 55’ E longitude and 120 24’ N and 120 40’ N latitude with an area of 417.54 sq km. In the present study an attempt was made
to understand the hydrological processes of the catchment at watershed level by deriving the watershed parameters through Remote Sensing, GIS and other data. Based on the drainage pattern and topography, thirteen watersheds were delineated to understand the hydrological process of the catchment at the watershed level. The drainage density of the watersheds varies from 1.36 to 3.42 km/km2 which indicate that the area is coarse texture. Runoff was estimated using USDA Soil Conservation Services (SCS) Curve Number model. The information such as land use/ land cover and hydrological soil group map derived from remotely sensed data were overlayed through ArcGIS software to assign the curve number on polygon wise. Soil erosion was estimated by using Universal Soil Loss Equation (USLE). The weighted soil erosion estimated for the catchment was 19 t/ha/year, which is a moderate soil loss and needs conservation measures.
Keywords: Catchment, Watershed, Remote sensing, GIS, Morphometric analysis, Runoff, Soil Loss.

عنوان فارسی:

آنالیز کیفی آبخیز ها با استفاده از حسگر های راه دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی

چکیده فارسی:

مدیریت آبخیز ها فرایند تنظیم کردن و انجام دادن یک سری امور شامل دستکاری کردن و تغییر دادن سیستم طبیعی یک آبخیز برای دستیابی به اهداف خاص است.این به معنی استفاده مناسب از منابع آبی آبخیز ها برای تولید بهینه با حداقل آسیب به منابع طبیعی می باشد. حسگر های راه دور و تکنیک های GIS ابزار های قدرتمندی برای برنامه های مدیریت آبخیز ها هستند. حوزه مطالعاتی ما یعنی حوزه آبخیز هارانگی از لحاظ جغرافیایی بین E΄38 ˚75 و E΄55 ˚75 طول جغرافیایی و N΄24 ˚12و N΄40 ˚12 عرض جغرافیایی در منطقه ای به مساحت 54/417 کیلومتر مربع بود. در پژوهش حاضر ما تلاش داشتیم تا فرایند های هیدرولوژیک آبخیز ها در سطح آبخیز را درک کنیم و برای این کار از پارامتر های بدست آمده از حوزه آبخیز با استفاده از حسگر های از راه دور، GIS و دیگر داده ها استفاده کردیم. بر اساس الگوی آبریزگاه و توپوگرافی منطقه، 13 حوزه آبخیز مشخص شدند تا فرایند هیدرولوژیک حوزه های آبریز در سطح آبخیز ها را درک کنیم. چگالی آبریزگاه در حوزه های آبخیز بین 36/1 تا km/km² 42/3 متغیر است که نشان می دهد که این منطقه بافت خشن و درشتی دارد. جريان آب حاصل از بارندگى در حوزه آبريز با استفاده از مدل عدد منحنی روان آب های خدمات حفاظت خاک USDA (SCS) تخمین زده می شود. اطلاعاتی مانند بهره بردای از زمین/پوشش زمین و نقشه گروهی هیدرولوژیک خاک از داده های مربوط به حسگر های راه دور بدست آمدند که توسط نرم افزار ArcGIS جمع آوری شدند تا بتوانند عدد منحنی را به شکل چند ضلعی یا پلی گون مشخص کنند. فرسایش خاک هم با معادله جهانی فرسایش خاک (USLE) تخمین زده شد. وزن خاک فرسایش یافته طبق تخمین ما برای آبخیز سال/هکتار/تن 19 بود که فرسایش خاک متوسطی محسوب می شود و نیاز به اقدامات حفاظتی دارد.